Grudzień lokalnie

Noise. Rain. Tonal range. Compression. Romanticism.

Northern Soul And Further On

Cold Wave. Flash and Flags

Nie da się ukryć.

Winter Landscapes

Being a father I get to watch a lot of cartoons. Some of them are amazing.

Niezach

W nowej Polityce materiał, nad którym z Bartkiem Chacińskim pracowialiśmy przez ostatnie pół roku.

Historia jest o zjawisku, które Bartek celnie nazwał kiedyś "niezachem". Chodzi o muzykę z egzotycznych, niezachodnich krain, która w naszej hemisferze funkcjonuje nie w obiegu etno i world music, ale na nowomodnych festiwalach i w nowomodnych playlistach. Obaj dużo takich rzeczy słuchamy.

Od góry: Songhoy Blues ("Music in Exile" to jedna z częściej granych rzeczy w naszym domu), instrumenty grupy Samo z dalekiego Tadżykistanu, Shavqmamad Pulodov z Samo - konstruktor tych instrumentów, Bachir Attar z Master Muscians of Jajouka (nagrywali z Brianem Jonesem, Ornetem Colemanem i odurzali się z Williamem Borroughsem) i na koniec w polskiej słocie Ata Kak z Ghany. Klasyczne dwuminutowe spotkania.

Za pomoc w organizacji wywiadów dziękujemy organizatorom festiwali: Unsound, Off i Docs Against Gravity. Dziękujemy podwójnie, z tego względu, że nie mieli w tym żadnego partykularnego interesu, wywiady nie są reklamą konkretnych edycji festiwali, ale opisem szerszego zjawiska.

Titansliber and Some Yellow

Pionowe zdjęcia sprawdzają się w książkach, na wystawach i na Instagramie.
Na blogspocie tracą, trzeba je zestawiać w pary, robić kompozyty.
Ostatnio dużo pionów. I poszukiwania rozwiązań.

Titansliber is the color of our car.
Vertical photos work well in books, in exhibitions and on Instagram. They loose power as blogspot posts.
You have to pair them or arrange little layouts.
Lately I've been shooting vertical a lot. And looking for solutions.

Barbarian Days

November vibes.

Ludzie Wschodu

W nowym numerze "Polityki" mój tekst o fenomenie Goshy Rubchinskiy’ego i ogólniej modzie na wschodnioeuropejski smutek.
Link tutaj.

Fragment:
Na osiedlu Za Żelazną Bramą spotykam 17-letniego Wojtka. Z deskorolką pod pachą, na tle bloku z wielkiej płyty wygląda jak wcielenie tworzonego przez Rubchinskiego mitu. - Wiem, że te ubrania tu pasują i w pewnym sensie stąd są – mówi - ale moja inspiracja pochodzi bardziej z Paryża, z tamtejszej sceny deskorolkowej. To w sumie śmieszne, że zataczamy pełne koło. Wygląda na to, że nawet Wschód dociera do nas poprzez Zachód.

Na zdjęciu rzeczony Wojtek.

Strange Days

It's been a strange day.
The times are strange in general, paradigms are shifting.
Strange times breed creativity.

It was Robert Frank's 92nd birthday today.
Wishing him all the best.
Let's hope that the negative energy that is defining our social life at the moment will bring us art as powerful and touching as Frank's "The Americans".


Instead of digging too deep into today's news I recommend reading this amazing reoprtage about Robert Frank from The New York Times Magazine. With great photos by Katy Grannan.

Grown Ups In Paris

For WWD, as usual.

Backstage od zawsze

Rok 2005, chyba. Zespół Toples (Marcin Siegieńczuk z prawej) przed koncertem w klubie Victoria w Rybołach.
Dzisiaj jedziemy nad Biebrzę.

Leicas and Coffee

1959 collaboration between two legendary Polish photographers: Tadeusz Rolke and Eustachy Kossakowski.
Leiacs, scooters, girls, cofee and the idea of being a character in your own photographic narration.
Artefact filled cafe table photographed from above. 57 years before Instagram.


Magazyn "Stolica" z 1959 roku. Wspólny materiał Taduesza Rolke i Eustachego Kossakowskiego.
Leiki (jak to odmieniać?), skutery, dziewczyny, kawa i idea bycia postacią we własnej fotograficznej narracji.
Sfotografowany z góry, zapełniony artefaktami kawiarniany stół. 57 lat przed Instagramem.

Too Crazy To Run, Too Proud To Hide

Po powrocie z modowego maratonu spotkania z kolegami i nadrabianie zaległości.

From The Eastern Bloc

14 spreads of my personal work in the newest issue of Hunter Fashion Magazine.
All on the wave of the 90's Eastern European nostalgia.
It's a funny experience seeing how these images from the not-so-obviously-beautiful land of ours suddenly become cool and in demand.
Super happy.

PS. Magazyn do kupienia w Warszawie w Super Salonie.

Ubrania

Charlotte Tomaszewska ubrana przez Roberta Kiełba jako część większej historii o modzie, rzemiośle i nauce wymyślonej przez Karolinę Sulej.
Dla "Wysokich Obcasów", kilka numerów temu.

My People

And This Is Why

Ciągle lubię blogować, a najbardziej lubię zaglądać do archiwum, ale życie zawodowo-rodzinne i instagram niestety z blogowaniem wygrywają.
Nie wrzucam tu rzeczy na bieżąco, bo nie mam czasu i nie wrzucam ich też później, bo wydaje mi się, że w międzyczasie wszyscy zobaczyli je już na instagramie.
Swoją drogą lubię instagram, lubię "przeźroczystą" telefonową jakość/brak jakości i bezpośredniość. Kiedyś taką bezpośredniość dawało blogowanie, dzisiaj blogowanie wydaje się czymś dużo poważniejszym i przemyślanym. Czymś bardziej "projektowym".
Życie zawodowe bardzo oddaliło się od prywatnego, to dwa równoległe światy, ciężko znaleźć między nimi równowagę na blogu.
I to właśnie dlatego.

I still like blogging, most of all looking back into the archive. The fact is that my professional and family life and instagram don't make blogging easy.
I don't upload things on the go, I simply don't have time to do it and then I don't upload them afterwards either - I assume everyone has already seen everything on instagram.
I enjoy instagram, I enjoy the "transparent" quality/non-quality of the smartphone photography. I enjoy how direct it seems. I used to get this sort "directness" from blogging, but now it seems like blogging should be something more serious and under control, almost like a project.
My professional and private lifes are really detached at the moment, it's hard to find balance between the two on the blog.
And this is why.

Alber Elbaz w Paryżu dla WWD.
Alber Elbaz in Paris for WWD.

Some Things Don't Change

Some things just don't have to.

American Housing

So we've just finished watching "Stranger Things".
We grew up in the 80s, we speak this visual language, we loved it.

About four years ago I had this period when I was rewatching all the 80's teenage classics, I wanted to see them again as an adult.
One of the things I loved about the films was the vision of American suburban or small town life they depicted, wishful social documentary happening in the background.
Houses, cars, posters on the walls, bikes, sweatshirts and all the other cultural artefacts that have shaped my taste and aspirations.
I started taking pictures of this world, I've never showed them and now I feel is the time to share.

PS. I've never seen "Stand By Me", I have to.